Top 5 slechtste aankopen in de geschiedenis van Real Madrid
Als we een snelle blik werpen op de rijke geschiedenis van Real Madrid, komen namen als Di Stéfano, Zidane, Cristiano Ronaldo en Luka Modric vanzelf naar boven. Stuk voor stuk geweldige aankopen die zeer succesvol zijn (geweest) voor Los Blancos. Maar transfers leiden niet altijd tot zulke resultaten - soms blijken investeringen slecht uit te pakken omdat een speler niet presteert zoals verwacht. Vaak wordt een speler veroordeeld op basis van zijn prijskaartje, iets wat niet per se zijn schuld is, maar wel een doorslaggevende factor is in deze analyse.Er zijn ook gevallen van spelers - zoals we in deze lijst zullen zien - waarbij niet de prijs, maar andere factoren hen de das omdoen. Over Modric gesproken: in 2013, aan het einde van zijn eerste seizoen bij de club, werd hij door de Spaanse pers zelfs uitgeroepen tot een van de slechtste aankopen, niet alleen van Real Madrid maar van heel La Liga. Daarom nemen we in deze lijst geen spelers op die momenteel nog bij de club spelen. Zonder verder oponthoud: de slechtste aankopen uit de geschiedenis van Real Madrid.
©
Kaká, Brazilië
De Braziliaan viel al op jonge leeftijd op bij São Paulo, en werd zelfs opgeroepen door Scolari voor het WK 2002, waar Brazilië wereldkampioen werd. In 2003 arriveerde hij bij AC Milan met een vrij bescheiden profiel, maar al snel groeide hij uit tot een van de beste en meest begeerde spelers ter wereld. Hij verwees zelfs de gevestigde Rui Costa naar de bank. Zijn speelstijl gaf de indruk dat hij zweefde over het veld in een traag tempo, maar toch konden verdedigers hem niet stoppen.In 2007 won hij de Ballon d'Or, en in 2009 - toen Florentino Pérez terugkeerde als president van Real Madrid - tekende de Braziliaan bij Los Blancos voor 67 miljoen euro. Terugkerende blessures zorgden ervoor dat Kaká nooit zijn topniveau bij Real Madrid bereikte, een niveau dat hij door zijn fysieke problemen in de rest van zijn carrière ook niet meer wist te hervinden. Zijn houding binnen de club was altijd voorbeeldig en hij raakte nooit betrokken bij controverses tijdens zijn vier jaar in Madrid, maar het grote geld dat Real Madrid voor hem betaalde en het geringe sportieve rendement zorgen ervoor dat hij in deze lijst thuishoort.
Elvir Baljić, Bosnië en Herzegovina
Zijn naam is misschien niet zo bekend, ondanks dat hij voor Real Madrid heeft gespeeld - al zullen Turkse of Bosnische voetbalfans van een paar decennia geleden zich hem vast herinneren. Baljić was een technisch begaafde vleugelspeler of tweede spits die gemakkelijk doelpunten maakte. Hij begon bij eljezničar in zijn geboortestad Sarajevo, al maakte hij zijn professionele debuut bij FK Sarajevo. Zijn doorbraak was zo indrukwekkend dat hij na minder dan 20 profwedstrijden werd overgenomen door het Turkse Bursaspor. Daar viel hij zo op dat hij al snel de overstap maakte naar een van de topclubs van het Ottomaanse voetbal: Fenerbahçe.Bij Fenerbahçe bleef hij zijn doelpuntenproductie voortzetten, en al na één jaar, in 1999, betaalde Real Madrid 3,5 miljard peseta's (ongeveer 26 miljoen euro) voor hem. Dat was destijds een aanzienlijk bedrag - zeker als je bedenkt dat het transferrecord toen op naam stond van Christian Vieri, die diezelfde zomer voor 35 miljoen euro van Lazio naar Inter verhuisde. De uitgave van Madrid kwam voort uit een verzoek van de toenmalige trainer John Toshack, die twee jaar Besiktas had getraind en Baljić al meerdere keren was tegengekomen.
Een gescheurde knieband aan het begin van het seizoen en het ontslag van Toshack in november 1999 zorgden ervoor dat hij nauwelijks aan spelen toekwam. Al na een jaar werd hij verhuurd aan Fenerbahçe, en afgezien van een jaar bij Rayo Vallecano bracht hij de rest van zijn carrière door in het Turkse voetbal, zonder ooit nog het niveau van vóór zijn overstap naar Madrid te halen.
Julien Faubert, Frankrijk
De Fransman was een veelzijdige en snelle rechtsback of rechter middenvelder die in eigen land opviel bij Cannes en later bij Girondins de Bordeaux (toevallig dezelfde clubs waar ook Zinedine Zidane zijn carrière begon). In 2007 tekende hij bij West Ham United, waar hij zich - na een periode van aanpassing aan het Engelse voetbal - wist te vestigen als een redelijk succesvolle speler. In de wintertransferperiode van 2009, slechts één dag voor het sluiten van de markt, tekende Faubert verrassend genoeg op huurbasis bij Real Madrid.De club is het, gezien zijn status, gewend om grote en getalenteerde spelers aan te trekken, waardoor de verwachtingen voor elke nieuwe speler erg hoog liggen. In Fauberts geval presteerde hij niet alleen ondermaats in de weinige minuten die hij kreeg, maar haalde hij ook de kranten met momenten zoals het missen van een training omdat hij dacht dat hij vrij had, of de beruchte foto waarop hij leek te slapen op de bank tijdens een wedstrijd. Real Madrid had een optie om hem definitief over te nemen, maar zoals verwacht werd daar geen gebruik van gemaakt.
Eden Hazard - hier terwijl hij voor Chelsea speelde
Eden Hazard, België
In 2019 was Real Madrid op zoek naar een opvolger voor Cristiano Ronaldo, die een jaar eerder naar Juventus was vertrokken. Met de steun van coach Zinedine Zidane - die altijd zijn voorkeur voor Eden Hazard had uitgesproken - betaalde de club 100 miljoen euro voor de Belg. Daarmee werd hij de op één na duurste aankoop in de clubgeschiedenis, slechts één miljoen minder dan Gareth Bale. De transfersom kon door bonussen zelfs oplopen tot de duurste ooit.Hazard was kampioen geworden in Frankrijk met het bescheiden Lille en had meerdere prijzen gewonnen met Chelsea, waar hij bovendien werd uitgeroepen tot beste speler van de Premier League. Mede hierdoor waren de verwachtingen in het Santiago Bernabéu hooggespannen. Blessureproblemen en zelfs overgewicht zorgden er echter voor dat hij nooit zijn niveau wist te halen. Hazard gaf zelf toe dat hij nooit een speler was die hard trainde, en dat hij dat bij Real Madrid wél probeerde, wat volgens hem leidde tot aanhoudende blessures.
Jonathan Woodgate, Engeland
Woodgate begon zijn profcarrière bij Leeds United, waar hij werd beschouwd als een van de grootste talenten uit de jeugdopleiding. Hij maakte deel uit van het sterke Leeds United van begin jaren 2000 dat deelnam aan de Champions League met spelers als Harry Kewell, Mark Viduka, Robbie Keane en Alan Smith. Door financiële problemen moest de club hem in januari 2003 verkopen aan Newcastle United. Slechts zes maanden later betaalde Real Madrid ongeveer 15 miljoen euro voor hem, met het idee om hem samen met Walter Samuel een solide centraal verdedigingsduo te laten vormen - de defensie was immers het zwakke punt van het team in het voorgaande seizoen.Woodgates carrière werd echter voortdurend onderbroken door blessures, en zelfs op het moment dat hij tekende bij Real Madrid was hij al geblesseerd - zodanig dat hij dat hele seizoen niet in actie kwam. Zijn debuut volgde pas een jaar later tegen Athletic Club de Bilbao, waar hij meteen een eigen doelpunt maakte én met een tweede gele kaart van het veld werd gestuurd. Toch kende hij daarna een korte periode waarin hij zijn kwaliteiten liet zien, maar opnieuw gooiden blessures roet in het eten. In 2006 keerde hij op huurbasis terug naar Engeland bij Middlesbrough, waar hij later definitief bleef en zijn verdere carrière afmaakte.