Bournemouths historische promoties
We houden allemaal van sprookjes en in het voetbal komen ze soms uit. Dat is een van de vele redenen waarom we van deze sport houden. In zes jaar kan er veel gebeuren, en in het voetbal nog meer. Voor Bournemouth was dat precies de tijd die ze nodig hadden om van de rand van het faillissement als profclub op te klimmen naar de Premier League-van de hel naar het paradijs. Veel spelers en trainers die zowel kampioen zijn geworden als promotie hebben afgedwongen, waarderen dat laatste soms nog meer, vanwege de enorme impact die een promotie op een club heeft. Bournemouth, onder leiding van Eddie Howe, slaagde erin om in zes jaar tijd drie promoties te behalen-iets wat maar weinigen in het voetbal voor elkaar krijgen, niet alleen in Engeland, maar wereldwijd.©
Beginjaren
De club werd opgericht in 1899 als Boscombe Football Club, voortkomend uit de opgeheven club Boscombe St. John's Institute Football Club. In hun eerste decennium waren ze een amateurclub en een grote lokale kracht. In het seizoen 1913-14 namen ze deel aan de FA Cup, maar door het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog moesten ze terugkeren naar de lokale competitie. In 1920 begon hun avontuur in het profvoetbal met deelname aan de pas opgerichte Derde Divisie. In 1923 veranderde de club zijn naam in Bournemouth & Boscombe Athletic Football Club, in een poging een herkenningspunt voor de regio te worden, aangezien Boscombe een buitenwijk is van Bournemouth in Dorset. In 1971 kreeg de club zijn huidige naam, AFC Bournemouth, met als doel bovenaan elke alfabetische lijst van Engelse voetbalclubs te staan.De club vestigde zich als een stabiele ploeg in het derde niveau van het Engelse voetbal en bracht bijna zijn hele professionele bestaan door op dat niveau, met slechts enkele uitzonderingen waarin ze in de vierde en later in de tweede divisie speelden. In het seizoen 2007-08 raakte de club diep in de schulden en ging in administratie, wat leidde tot puntenaftrek in de EFL League One. Bournemouth verkeerde in een crisis: er kwamen geen serieuze overnamekandidaten en sportief ging het al even slecht, met als gevolg degradatie naar League Two.
Eddie Howe - vandaag manager van Newcastle United
De opmars
In het seizoen 2008-09 stond de club op de rand van het verliezen van zijn status in de Football League (nu de English Football League of EFL, die de niveaus 2 tot 4 van het Engelse voetbalsysteem omvat). De club bleef onder curatele staan en vond geen nieuwe eigenaar, maar mocht wel deelnemen aan League Two met een straf van 17 punten aftrek. In januari 2009 werd Eddie Howe aangesteld als nieuwe manager. Hij had het grootste deel van zijn spelerscarrière bij Bournemouth doorgebracht en was kortstondig jeugdtrainer bij "The Cherries". Ondanks de zware achterstand van 17 punten wist de club op miraculeuze wijze degradatie te ontlopen. Dit maakte de weg vrij voor een overname door de lokale zakenman Adam Murray en een groep investeerders.Het volgende seizoen begon sterk: een indrukwekkende reeks van 8 overwinningen in de eerste 9 wedstrijden van 2009-10 hielp Bournemouth om als tweede te eindigen en zo hun terugkeer naar League One te voltooien, ondanks een actief transferverbod vanwege de financiële problemen van de club. Howe's goede werk trok de aandacht van teams uit de Championship, die hem aanbiedingen deden. De jonge coach wees ze af totdat hij in januari 2011 besloot het aanbod van Burnley te accepteren. Zijn plaats bij Bournemouth werd ingenomen door een andere oud-speler van de club, Lee Bradbury, die Howe niet kon vervangen en het seizoen eindigde in de middenmoot. Hij werd opgevolgd door Paul Groves, die coach was van de jeugdteams van Bournemouth, maar aan het begin van het seizoen 2012-13 stond The Cherries in de degradatiezone.
Zo keerde Howe in oktober 2012 terug bij de club na twee wat wisselvallige seizoenen bij Burnley. Onder Groves had het team slechts één overwinning behaald in elf wedstrijden, maar met de terugkeer van Howe bleef Bournemouth vijftien wedstrijden op rij ongeslagen. Na een zwakke periode tussen februari en maart volgde een sterke eindsprint (8 overwinningen in de laatste 9 wedstrijden), waardoor de club als tweede eindigde, na eerder in de degradatiezone te hebben gestaan. Ze kwamen slechts één punt tekort op kampioen Doncaster Rovers. In feite zou Bournemouth dat seizoen League One-kampioen zijn geworden als ze op de laatste speeldag niet gelijk hadden gespeeld tegen Tranmere Rovers.
Doel: Premier League
Bournemouths terugkeer naar het tweede niveau was de eerste keer sinds 1990, en de veelbelovende start deed de fans geloven in een nieuw wonder. Het team kon die vorm echter niet vasthouden en zakte geleidelijk op de ranglijst, al eindigde het uiteindelijk als tiende in de Championship, de hoogste positie in de Engelse Football League in de clubgeschiedenis tot dan toe.Het seizoen daarop begon wankel, maar Bournemouth wist zich te vestigen in de Championship en stond het grootste deel van het seizoen in de top drie. Op de laatste speeldag stonden ze tweede, met een reële kans om kampioen te worden. Hun tegenstander was Charlton Athletic (die in de middenmoot stonden) en het duel vond plaats in The Valley, Charltons thuisstadion. Een klein spookbeeld van een paar seizoenen eerder hing boven het team, toen ze op de laatste speeldag de kans op het kampioenschap van League One verspeelden. Maar in plaats van zenuwachtig te worden, boekte Bournemouth een indrukwekkende 3-0 overwinning, waardoor ze niet alleen voor het eerst promoveerden naar de Premier League, maar ook de belangrijkste titel in de clubgeschiedenis behaalden.
Bournemouth was in slechts zeven jaar tijd opgeklommen van de rand van eliminatie uit de Football League en zelfs een mogelijke ondergang in 2008, naar een plek in de Premier League in 2015. Dit was een prestatie met nauwelijks vergelijkbare voorbeelden in het voetbal, niet alleen in Engeland maar wereldwijd. Dit alles onder leiding van Eddie Howe, die het team door een reeks "wonderen" loodste, waarin het leek alsof de club geen tijd nodig had om zich aan te passen aan een nieuwe divisie of een hoger niveau van voetbal.